swerte o malas

Sino ba ang mga taong swerte?
Ang tumama sa lotto?
Mas malaki pa raw ang tsansa mo na tamaan ng kidlat kesa manalo sa lotto.
In short, mas malaki ang tsansa mo na malasin kesa swertehin.
Pero, ito ba talaga ang swerte at malas na pinanghahawakan natin bilang Kristiyano?

Pag mabait ka raw, lalapitan ka ng swerte.
Pag masungit ka, lalapitan ka ng malas.

Subukan mo.

Maglakad ka sa bayan at ngitian ang makakasalubong.
Babalik saiyo ang ngiti na iyon at malamang may bago kang kaibigan.
Mag-ikot kang nakasimangot at nagsasalubong ang kilay, malamang iiwasan ka ng mga tao.

May mga taong ubod ng swerte, di dahil pinanganak na swerte kundi dahil nagdesisyon sila na maging maswerte - matulungin, mapagbigay, mapagmahal.

Minsan nga lang, malupit din magbiro ang tadhana.
Ngumiti ka, iismiran ka. Magpakabait ka, gugulangan ka. Swertehin ka, kakainggitan ka.
Pero di ibig sabihin nun, titigil na sa pag ngiti, sa pagiging mabait.
Ang isang malas ay di pagpapahiwatig na tayo ay ubod ng malas dahil may pagkakataon na siswertehin din.
Ang pagkatalo sa laro ay di paghuhudyat na tumigil na sa paglalaro sapagkat may mga panahon ding mananalo.
Ang pagkabigo sa pag-ibig ay di pagpaparamdam na huwag ng magmahal sapagkat pinapanghawakan natin na may isang tao tayong matatagpuan na ang pusong tumitibok ay para lamang sa atin.

Totoo, ang swerte ng buhay ay nasa palad ng ating kamay, kung magsipag lang tayo na magbahagi at magtiyaga na umibig.